Tadi ada exam Psychiatry. Exam cmne nak interview psychiatric patient. OMG!! I never thought it would be so tough. Ingat ke cam interview patient biasa2 tuh. Ni mmg btol2 mencabar. Plus, the pelakon sangat pandai berlakon jadik org yg ada masalah mental.
Malam b4 d xm, I studied how to take history of d psychiatric patient nih. Rasanya sume2 soklan da planning dalam otak nih. Klo org ni mcm ni, nak tye camni. Klo org ni agak2 symptome camni, so i will go on wit tis question. However, bila berada di tempat kejadian, jadik lain plaks. Haih~
Pagi2 lagi da sampai ke tempat PANUM (lab skill). Smbil duk2 tunggu the others smpai, bacalah dlu notes. Bila sume da dtg, dorang pun nak cabut undi, siapa dapat ngan doctor perempuan, sape plak yg dapat ngan doctor lelaki. Kenapa nak diundi? Sebab kebanyakannya sangat menanam harapan supaya diuji oleh doctor perempuan coz doctor perempuan ni aka Dr. Happy, agak sempoi sketz dalam pemarkahan. While doctor lelaki ataupun Dr. Roekani, sangat strict dalam menilai student, segala pertanyaan yg kita ajukan haruslah ada reasonnya. Jgn asal tye jek.
Dan, berkat doa sy, sy terpilih untuk diuji oleh Dr. Happy. Alhamdulillah. Lega sket. Walaupun sebagai orang kedua diuji, sy masih tak kisah lagi. So, ujian bermula. First, sy jadi patient's family yg hantar patient ke poliklinik. Heheh, berlakon la dulu. Time dalam tempat ujian tuh, sy tgk kawan sy tuh da cam gelabah2 dah. Kali ni baru darah sy agak naik sket, rasa cam seram sejuk. Tp okay lagi. Ya Allah..camne nih? Pasni sy plak..
B4 sy diuji, sy gi cakap kt mbak yg berlakon tuh, " Mbak, jgn kasih kasus yg sulit2..depresi aja (Sis, juz act like you're depression..it's more easier =P)". So, mbak tuh pun setuju. Dia bagi gambaran yg dia akan berlakon sebagai org yg ada tekanan akibat kehilangan kerja. Sy pun okay la ngan idea dia nih. Then, sy dipanggil masuk.
Tp, lain yg sy harapkan, lain plak jadiknya..patient yg datang tuh btol2 parah depressionnya. Dia takmau cakap sikit pun. Dia cuma ulang2 yang dia rasa tak best, peluh2, sejuk, tak selera makan, tak leh tido.. Bila sy cuba kembangkan sakit dia ni, dia ulang lagi menda yg sama. Sy da jadik blur. Sy nak wat apa? Tye kat pengiring dia? Okay..sy tye pengiring dia. Tp, mostly pengiring dia taktau apa2. Cuma bagitau yg 'kakak' dia nih mengalami masalah spt itu (n dia ulang lagi keluhan kakak dia tuh). Hmm..parah, parah.
Walaupun sy tak plak digagalkan dlm xm nih, tp sy rasa sy blom cukup competent utk menangani psychiatry patient. Byk lagi yg sy kena study tentang nih. So, don't expect patient sakit mental yg datang kepada kita tuh spt patient2 biasa yg sentiasa akan menjawab soalan kita spt yg diharapkan. Tis is more than that. Heheh. Kena biasakan la bersoal jawab ngan patient2 kt wad sakit jiwa tuh. =)
Malam b4 d xm, I studied how to take history of d psychiatric patient nih. Rasanya sume2 soklan da planning dalam otak nih. Klo org ni mcm ni, nak tye camni. Klo org ni agak2 symptome camni, so i will go on wit tis question. However, bila berada di tempat kejadian, jadik lain plaks. Haih~
Pagi2 lagi da sampai ke tempat PANUM (lab skill). Smbil duk2 tunggu the others smpai, bacalah dlu notes. Bila sume da dtg, dorang pun nak cabut undi, siapa dapat ngan doctor perempuan, sape plak yg dapat ngan doctor lelaki. Kenapa nak diundi? Sebab kebanyakannya sangat menanam harapan supaya diuji oleh doctor perempuan coz doctor perempuan ni aka Dr. Happy, agak sempoi sketz dalam pemarkahan. While doctor lelaki ataupun Dr. Roekani, sangat strict dalam menilai student, segala pertanyaan yg kita ajukan haruslah ada reasonnya. Jgn asal tye jek.
Dan, berkat doa sy, sy terpilih untuk diuji oleh Dr. Happy. Alhamdulillah. Lega sket. Walaupun sebagai orang kedua diuji, sy masih tak kisah lagi. So, ujian bermula. First, sy jadi patient's family yg hantar patient ke poliklinik. Heheh, berlakon la dulu. Time dalam tempat ujian tuh, sy tgk kawan sy tuh da cam gelabah2 dah. Kali ni baru darah sy agak naik sket, rasa cam seram sejuk. Tp okay lagi. Ya Allah..camne nih? Pasni sy plak..
B4 sy diuji, sy gi cakap kt mbak yg berlakon tuh, " Mbak, jgn kasih kasus yg sulit2..depresi aja (Sis, juz act like you're depression..it's more easier =P)". So, mbak tuh pun setuju. Dia bagi gambaran yg dia akan berlakon sebagai org yg ada tekanan akibat kehilangan kerja. Sy pun okay la ngan idea dia nih. Then, sy dipanggil masuk.
Tp, lain yg sy harapkan, lain plak jadiknya..patient yg datang tuh btol2 parah depressionnya. Dia takmau cakap sikit pun. Dia cuma ulang2 yang dia rasa tak best, peluh2, sejuk, tak selera makan, tak leh tido.. Bila sy cuba kembangkan sakit dia ni, dia ulang lagi menda yg sama. Sy da jadik blur. Sy nak wat apa? Tye kat pengiring dia? Okay..sy tye pengiring dia. Tp, mostly pengiring dia taktau apa2. Cuma bagitau yg 'kakak' dia nih mengalami masalah spt itu (n dia ulang lagi keluhan kakak dia tuh). Hmm..parah, parah.
Walaupun sy tak plak digagalkan dlm xm nih, tp sy rasa sy blom cukup competent utk menangani psychiatry patient. Byk lagi yg sy kena study tentang nih. So, don't expect patient sakit mental yg datang kepada kita tuh spt patient2 biasa yg sentiasa akan menjawab soalan kita spt yg diharapkan. Tis is more than that. Heheh. Kena biasakan la bersoal jawab ngan patient2 kt wad sakit jiwa tuh. =)
0 comments:
Post a Comment